یقظه_۲

آیات قرآنى و خطابها و نداهاى ربوبى با انحاء مختلف مى‏ خواهد مؤمنین را بیدار نموده و بخود آورد.

در هر خطاب و هر ندایى با اسلوب و اشارتهاى خاص و در عین حال، با لحن تکان دهنده و بیدار کننده ‏اى پیش مى‏ آید، تا آنان را بخود آورده و به آنها " یقظه" و " تنبه" بخشد.

مى ‏فرماید: " شما انسانها در غفلت هستید و سخن آیات و نشانه ‏ها را نمى‏ شنوید و دعوت آنها را نمى‏ فهمید و متوجه مقصود آنها نمى‏ گردید و آنچه را که ارائه مى‏ کنند نمى ‏بینید. بخود بیایید و متنبه باشید."

و مى‏ فرماید: فکر مى ‏کنید ایمان آورده‏ اید و موحد هستید، ولى در اشتباه بوده و هنوز به حقیقت ایمان و توحید نرسیده ‏اید و در عالم شرک مى ‏باشید و این هم نتیجه غفلت از دعوت آیات و نشانه ‏هاست. اگر دعوت آیات و نشانه‏ ها را بفهمید و به آنچه دعوت مى ‏کنند، متوجه بوده و آنچه را که ارائه مى‏ نمایند، ببینید و همراه آنها پیش بروید، به اصل ایمان و حقیت توحید مى ‏رسید. پس بخود آیید و متنبه باشید.

و گاهى هم مى ‏فرماید: «و کاین من آیة فى السموات و الارض یمرون علیها و هم عنها معرضون و ما یؤمن أکثرهم بالله الا و هم مشرکون.» (آیه ‏هاى ۱۰۵ و ۱۰۶ سوره یوسف) 
یعنى : «و چه بسیار آیات و نشانه ‏هاست در آسمانها و در زمین که این مردم بر آنها مى‏ گذرند ولى از آنها روى گردانند و بخود نمى ‏آیند. و اکثرمردم به خدا ایمان نمى ‏آورند مگر در حالى که مشرک‏ اند».

چه بیانى بالاتر از این؟ و چه تکانى سخت‏تر، و چه هشدارى محکم‏تر از این؟! مقصود خداى متعال چیست؟ و این غفلت ،چگونه غفلتى است و این خواب، چه خوابى است که بر اثر آن انسانها در همه جا و در همه سو، چه در آسمانها و چه در زمین، با آیات و نشانه‏ هاى متوالى مواجه مى ‏گردند، اما نمى ‏فهمند آنچه را که باید بفهمند، و نمى‏ یابند آنچه را که باید بیابند، و نمى ‏بینند آنچه را که باید ببینند، و بالاخره بخود نمى ‏آیند؟! و نیز، این شرک که بر اثر همان غفلت اسرارآمیز مى ‏باشد، چگونه است؟!! و چه شرکى است که اکثر صاحبان ایمان در عین اینکه خود را مؤمن مى ‏دانند، گرفتار آن و غوطه ‏ور در آن هستند؟!

مقالات، جلد یک

منبع: https://t.me/ayatollahshojaee